- Jesteśmy głodni - powtarzał żałośnie starszy. - Jesteśmy głodni, Justin. Proszę, Justin. Znajdź nam coś do jedzenia. Nie było nic. Nigdy nie było. Ale on szukał i tak. Czuł, że łzy napływają mu do oczu. I czuł gniew. Co miał zrobić?I nagle, w tej chwili rozpaczy, przyszło olśnienie. Nie musiał myśleć. Dokładnie wiedział, co robić. Działając jak automat, wyprowadził braci do ogródka. Wrócił do domu i rozejrzał się po salonie za zapalniczką...

Mija sześć lat, od czasu kiedy Justin podpalił dom i psa. Chłopiec ma jedenaście lat i za sobą dwadzieścia domów dziecka i rodzin zastępczych. Nikt nie może sobie z nim poradzić. Casey Watson podejmuje - zdawało by się - niemożliwe wyzwanie. Do swojej szczęśliwej rodziny przyjmuje Justina. W zamian za ciepło i miłość czekają ich ataki furii i niszczycielskiego szału, wyzwiska i agresja. I mroczna tajemnica koszmarnej przeszłości chłopca, którego tak trudno jest kochać.

"Mamusiu, czy jestem brzydka?" - zapytała ośmioletnia Flip, natychmiast gdy trafiła do domu Casey Watson, zawsze gotowej pomóc każdemu dziecku. Nawet takiemu, któremu nikt już nie chce dać szansy...
Flip pytała o to niemal każdą kobietę, którą spotkała. I każdą nazywała mamusią. Bo chciała mieć matkę. Jej własna była alkoholiczką i właśnie z tego powodu dziecko urodziło się z FAS - alkoholowym syndromem płodowym. Flip wiedziała, że jej buzia różni się od twarzy innych dzieci. Jej rozwój był opóźniony, była starszliwie zaniedbana i bardzo pragnęła, żeby ktoś ją kochał.
Casey Watson ze swoją rodziną otoczyli dziewczynkę serdecznością i ciepłem, które sprawiły, że Flip zaczęła robić postępy. Ale wtedy w jej życiu pojawiła się biologiczna matka...